English
nasrin64 guestbook (715) Sign guestbook
ﺧﺪﺍﯾﺎ!ﻣﻦ ﺩﻟﻢ ﻗﺮﺻﻪ!ﮐﺴﯽ ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻧﯿﺴﺖ/ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍﺣﺖ،ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﺯ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﯿﺴﺖ/ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﺗﻪ/ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﺭ
ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﻪ/ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﺷﺪﻩ ﮔﺎﻫﯽ،ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻡ/ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯﺍﯾﻨﺠﺎ،ﺑﺎﺯﻡ ﭘﯿﺶ
ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ/ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻣﺪﺍﺭﺍ ﮐﻦ/ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﺮﻡ ﺁﻏﻮﺷﺖ،ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻨﻢ
ﺟﺎ کن
ﻧﯿﺴﺖ/ﺧﯿﺎﻟﺖ ﺍﺯ ﺯﻣﯿﻦ ﺭﺍﺣﺖ،ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺭﻭﺯ
ﺭﻭﺷﻦ ﻧﯿﺴﺖ/ﮐﺴﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﻧﯿﺎ
ﺯﯾﺮ ﭼﺸﻤﺎﺗﻪ/ﯾﻪ ﻋﻤﺮﻩ ﯾﺎﺩﻣﻮﻥ ﺭﻓﺘﻪ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﺍﺭ
ﻣﮑﺎﻓﺎﺗﻪ/ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﻢ ﺷﺪﻩ ﮔﺎﻫﯽ،ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﯿﻦ
ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺮﺩﻡ/ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﺯﺍﯾﻨﺠﺎ،ﺑﺎﺯﻡ ﭘﯿﺶ
ﺗﻮ ﺑﺮﮔﺮﺩﻡ/ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻭﻗﺖ ﺑﺮﮔﺸﺘﻦ ﯾﻪ ﮐﻢ ﺑﺎ ﻣﻦ
ﻣﺪﺍﺭﺍ ﮐﻦ/ﺷﻨﯿﺪﻡ ﮔﺮﻡ ﺁﻏﻮﺷﺖ،ﺍﮔﻪ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻨﻢ
ﺟﺎ کن
د
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون داشتن نمی دونستیم.
به سلامتی درخت!
نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.
به سلامتی سایه!
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.
به سلامتی پرچم ایران!
که سه‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفیق! که یه‌رنگه.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.
به سلامتی نهنگ!
که گنده‌لات دریاست.
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستنش.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی رودخونه!
که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
می‌خوریم به سلامتی گاو!
که نمی‌گه من، می‌گه ما.
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.
می‌خوریم به سلامتی اون که همیشه راستشو می‌گه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.
به سلامتی بیل!
که هرچه قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه تنه یه اتوبان و حریفه********
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون داشتن نمی دونستیم.
به سلامتی درخت!
نه به خاطرِ میوش، به خاطرِ سایش.
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم روخالی نمی‌کنه.
به سلامتی دریا!
نه به خاطرِ بزرگیش، واسه یک‌رنگیش.
به سلامتی سایه!
که هیچ‌وقت آدم رو تنها نمی‌ذاره.
به سلامتی پرچم ایران!
که سه‌رنگه، تخم‌مرغ! که دورنگه، رفیق! که یه‌رنگه.
به سلامتی همه اونایی که دوسشون داریم و نمی‌دونن، دوسمون دارن و نمی‌دونیم.
به سلامتی نهنگ!
که گنده‌لات دریاست.
به سلامتی زنجیر!
نه به خاطر این‌که درازه، به خاطر این‌که به هم پیوستنش.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی شلغم!
نه به خاطر (شل)ش، به خاطر(غم)ش.
به سلامتی کرم خاکی!
نه به خاطر کرم‌بودنش،به خاطر خاکی‌بودنش
به سلامتی پل عابر پیاده!
که هم مردا از روش رد می‌شن هم نامردا !
به سلامتی برف!
که هم روش سفیده هم توش.
به سلامتی رودخونه!
که اون‌جا سنگای بزرگ هوای سنگای کوچیکو دارن.
می‌خوریم به سلامتی گاو!
که نمی‌گه من، می‌گه ما.
به سلامتی دریا!
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه.
می‌خوریم به سلامتی اون که همیشه راستشو می‌گه.
به سلامتی سنگ بزرگ دریا!که سنگای دیگه رو می‌گیره دورش.
به سلامتی بیل!
که هرچه قدر بره تو خاک، بازم برّاق‌تر می‌شه.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس می‌آره.
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!
که یه تنه یه اتوبان و حریفه********
به سلامتی اونی که بی کسه ولی ناکس نیست
به سلامتي همه خوبا كه سخت مشغول شطرنج زندگي اند و نمي دونن مامات رفاقتشون هستيم
به سلامتی اونی که باخت تا رفیقش برنده باشه
به سلامتی بچه های قدیم كه با ذغال واسه ی خودشون سبیل می ذاشتن تا شبیه باباهاشون بشن
نه بچه های الان كه ابروهاشون رو بر می دارن تا شبیه مادراشون بشن.
به سلامتی دریا !
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه
گل آفتابگردان را گفتند: چراشب ها سرت را پایین می اندازی؟ گفت :ستاره چشمک می زند،
نمی خواهم به خورشید خیانت کنم ..........
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند .
به سلامتی آسمون که با اون همه ستاره اش یهذره ادعا نداره
ولی یه سرهنگ با سه تا ستاره اش دهن عالم و آدمو ........................ کرده(ببخشين)
و به سلامتی میخی که هرچی توسرش زدن خم نشد.
وبه سلامتی اونا که بار دوستی رو کشیدند و نرنجید
به سلامتي همه خوبا كه سخت مشغول شطرنج زندگي اند و نمي دونن مامات رفاقتشون هستيم
به سلامتی اونی که باخت تا رفیقش برنده باشه
به سلامتی بچه های قدیم كه با ذغال واسه ی خودشون سبیل می ذاشتن تا شبیه باباهاشون بشن
نه بچه های الان كه ابروهاشون رو بر می دارن تا شبیه مادراشون بشن.
به سلامتی دریا !
که ماهی گندیده‌هاشو دور نمی‌ریزه
گل آفتابگردان را گفتند: چراشب ها سرت را پایین می اندازی؟ گفت :ستاره چشمک می زند،
نمی خواهم به خورشید خیانت کنم ..........
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند .
به سلامتی آسمون که با اون همه ستاره اش یهذره ادعا نداره
ولی یه سرهنگ با سه تا ستاره اش دهن عالم و آدمو ........................ کرده(ببخشين)
و به سلامتی میخی که هرچی توسرش زدن خم نشد.
وبه سلامتی اونا که بار دوستی رو کشیدند و نرنجید
ﺳﺮ ﺑﻪ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﻦ ﺧﺴﺘﻪ ﮔﺬﺍﺭ
ﮔﻮﺵ ﮐﻦ ﺑﺎﻧﮓ ﻗﺪﻣﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ
ﮐﻤﺮ ﻧﺎﺭﻭﻥ ﭘﯿﺮ ﺷﮑﺴﺖ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﮕﺬﺍﺷﺖ ﺑﺮﺁﻥ ﭘﺎﯾﺶ ﺭﺍ
Sar be daman mane khaste gozar
Goosh kon bange ghadamhayash ra
Kamare narvane pir shekast
Take bogzasht bar on payash ra
---------------
----------------------
ﺑﺮ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﺣﻞ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺸﻮﺩﻡ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ
ﺭﻭﺯﯼ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺯﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
Bar to chon sahel aghoosh
goshoodam
Dar delam bood ke deldare to
basham
Vay bar man ke nadanestam az aval
Roozi ayad ke del azare to basham
ﺑﺮ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﺳﺎﺣﻞ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺸﻮﺩﻡ
ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﻟﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ ﮐﻪ ﻧﺪﺍﻧﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ
ﺭﻭﺯﯼ ﺁﯾﺪ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺁﺯﺍﺭ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﻢ
Bar to chon sahel aghoosh
goshoodam
Dar delam bood ke deldare to
basham
Vay bar man ke nadanestam az aval
Roozi ayad ke del azare to basham
ﺳﺨﻨﺖ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،ﻟﺐ
ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺁﯾﻨﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،ﻣﺎﻩ ﻣﻦ ﻗﺼﻪ
ﺑﮕﻮ ﺑﺎﺯ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ،ﺗﺎ ﺳﺤﺮ ﻧﻐﻤﻪ ﺟﺎﻧﺎﻥ
ﺷﻨﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،ﻟﺐ ﺗﻮ ﻏﻨﭽﻪ ﺳﺮﺥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ
ﺑﺎﻍ ﻭﺟﻮﺩ،ﺑﻮﺳﻪ ﻫﺎ ﺍﺯ ﮔﻞ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﺗﻮ ﭼﯿﺪﻥ
ﺩﺍﺭﺩ،ﮔﺮ ﭼﻪ ﻣﻬﺮﺕ ﺑﻪ ﺩﻝ ﭼﺎﻩ ﺯﻣﺎﻥ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ،ﯾﻮﺳﻒ ﺣﺴﻦ ﺗﻮ ﻧﺎﺯﻡ ﮐﻪ ﺧﺮﯾﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،
ﻧﺎﺯ ﮐﻦ ﻧﺎﺯ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﺍﯼ ﺁﯾﺖ ﻧﺎﺯ،ﻣﻨﺖ ﺍﺯ
ﻏﻤﺰﻩ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻦ
ﻓﺮﺻﺖ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺍﮔﺮ ﺩﺳﺖ ﺩﻫﺪ،ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺎﻡ ﺗﻮ ﺍﯼ
ﻋﺸﻖ ﭘﺮﯾﺪﻥ ﺩﺍﺭﺩ،ﺗﻮ ﭘﯿﺎﻡ ﺁﻭﺭ ﻣﻬﺮﯼ ﻭ ﺧﺪﺍ
ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ،ﺳﺨﻨﺖ ﺑﺲ ﮐﻪ ﻗﺸﻨﮓ ﺍﺳﺖ ﺷﻨﯿﺪﻥ
ﺩﺍﺭﺩ
*ﻭﻗﺘﯽﮔﺮﯾﺒﺎﻥﻋﺪﻡﺑﺎﺩﺳﺖﺧﻠﻘﺖﻣﯽﺩﺭﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺍﺑﺪﭼﺸﻢﺗﻮﺭﺍﭘﯿﺶﺍﺯﺍﺯﻝﻣﯽﺁﻓﺮﯾﺪﻭﻗﺘﯽﺯﻣﯿﻦ ﻧﺎﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻫﺎ ﻣﯽﮐﺸﯿﺪﻭﻗﺘﯽﻋﻄﺶ ﻃﻌﻢﺗﻮ ﺭﺍﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﻢﻣﯽ ﭼﺸﯿﺪﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺸﻤﺖ ﺷﺪﻡ ﻧﻪ ﻋﻘﻞ ﺑﻮﺩ ﻭﻧﻪ ﺩﻟﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽﯾﮏﺁﻥ ﺷﺪ ﺍﯾﻦﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ ﺩﻧﯿﺎ ﻫﻤﺎﻥﻟﺤﻈﻪ ﺑﻮﺩﺁﻥﺩﻡﮐﻪﭼﺸﻤﺎﻧﺖﻣﺮﺍﺍﺯﻋﻤﻖﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﺭﺑﻮﺩﻭﻗﺘﯽﮐﻪﻣﻦﻋﺎﺷﻖﺷﺪﻡﺷﯿﻄﺎﻥﺑﻪﻧﺎﻣﻢ ﺳﺠﺪﻩ ﮐﺮﺩﺁﺩﻡ ﺯﻣﯿﻨﯽ ﺗﺮ ﺷﺪ ﻭ ﻋﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﺁﺩﻡ ﺳﺠﺪﻩﮐﺮﺩﻣﻦﺑﻮﺩﻡﻭﭼﺸﻤﺎﻥﺗﻮﻧﻪﺁﺗﺸﯽﻭﻧﻪﮔﻠﯽﭼﯿﺰﯼﻧﻤﯽﺩﺍﻧﻢﺍﺯﺍﯾﻦﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯽﻭﻋﺎﻗﻠﯽ*************
ﺑﺮ ﺑﺎﻻﯼ ﺗﭙﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ
ﺷﻬﺮ"ﻭﯾﺴﻨﺒﺮﮒ"ﺁﻟﻤﺎﻥ٬ﻗﻠﻌﻪ ﺍﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﻭ
ﺑﻠﻨﺪ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻪ ﻣﺸﺮﻑ ﺑﺮ ﺷﻬﺮ ﺍﺳﺖ.ﺍﻫﺎﻟﯽ ﻭﯾﺴﻨﺒﺮﮒ
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﺟﺎﻟﺐ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺍﯾﻦ
ﻗﻠﻌﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﺯ ﮔﻮﯾﯽ ﺁﻥ ﻣﺎﯾﻪ ﻣﺒﺎﻫﺎﺕ ﻭ
ﺍﻓﺘﺨﺎﺭﺷﺎﻥ ﺍﺳﺖ:
ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺣﺎﮐﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻗﺮﻥ ۱۵
٬ﻟﺸﮑﺮ ﺩﺷﻤﻦ ﺍﯾﻦ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺗﺼﺮﻑ ﻭ
ﻗﻠﻌﻪ ﺭﺍ ﻣﺤﺎﺻﺮﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.ﺍﻫﺎﻟﯽ ﺷﻬﺮ ﺍﺯ ﺯﻥ
ﻭ ﻣﺮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﭘﯿﺮ ﻭ ﺟﻮﺍﻥ
ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻫﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﻠﻌﻪ
ﭘﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ.
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﯼ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻗﻠﻌﻪ ﭘﯿﺎﻡ ﻣﯽ ﻓﺮﺳﺘﺪ
ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺣﻤﻠﻪ ﯼ ﻭﯾﺮﺍﻥ
ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﺧﻮﺩ ﺣﺎﻇﺮ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﻭ ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ
ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺩﻫﺪ ﺗﺎ ﺻﺤﯿﺢ ﻭ
ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﭘﯽ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ
ﺭﻭﻧﺪ.
ﭘﺲ ﺍﺯ ﮐﻤﯽ ﻣﺬﺍﮐﺮﻩ٬ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﯼ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ
ﺩﻟﯿﻞ ﺭﻋﺎﯾﺖ ﺁﯾﯿﻦ ﺟﻮﺍﻧﻤﺮﺩﯼ
ﻭ ﺑﺮ ﺍﺳﺎﺱ ﻗﻮﻝ ﺷﺮﻑ٬ﻣﻮﺍﻓﻘﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ
ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺑﻨﺪ٬
ﮔﺮﺍﻥ ﺑﻬﺎﺗﺮﯾﻦ ﺩﺍﺭﺍﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﻗﻠﻌﻪ
ﺧﺎﺭﺝ ﮐﻨﺪ٬ﺑﻪ ﺷﺮﻃﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺣﻤﻞ ﺁﻥ ﺑﺎﺷﻨﺪ.
ﻧﺎ ﮔﻔﺘﻪ ﭘﯿﺪﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﯼ ﺣﯿﺮﺕ ﺯﺩﻩ ﻭ
ﺳﺮﺷﺎﺭﺍﺯ ﺷﮕﻔﺘﯽ
ﻓﺮﻣﺎﻧﺪﻩ ﺩﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻫﺮﯾﮏ ﺍﺯ
ﺯﻧﺎﻥ ﺷﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﮐﻮﻝ ﮔﺮﻓﺘﻪﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ
ﻗﻠﻌﻪ ﺧﺎﺭﺝ ﻣﯽ ﺷﺪﻧﺪ
__My-Yahoo-ID__
[Y!iD]:
[Y!iD]:
ﺑﺎ ﺗﻮ ...
ﮔﺮﯾﻪ ﮐﻨﻢ ﯾﺎ ﻧﮑﻨﻢ..........................ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ
ﯾﺎ ﻧﺰﻧﻢ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻮﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ....................ﺩﻝ ﺑﮑﻨﻢ
ﯾﺎ ﻧﮑﻨﻢ
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺑﯿﺠﻮﺍﺏ.......................ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻪ
ﺁﯾﻨﻪ ﻣﯿﺒﺮﻡ
ﺧﯿﺮﻩ ﺑﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺧﻮﺩﻡ......................ﻣﯿﭙﺮﺳﻢ
ﺍﺯ ﮐﯽ ﺑﮕﺬﺭﻡ
ﯾﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﺗﻮﯾﯽ...................ﯾﻪ ﺳﻮﯼ
ﺍﯾﻦ ﻗﺼﻪ ﻣﻨﻢ
ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻭﺟﻮﺩ ﻣﺎ.....................ﺗﻮ ﺑﺸﮑﻨﯽ
ﻣﻦ ﻣﯿﺸﮑﻨﻢ
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﯿﺸﻪ ﺩﻝ ﺑﺮﯾﺪ...................ﻧﻪ ﺑﺎ ﺗﻮ
ﻣﯿﺸﻪ ﺩﻝ ﺳﭙﺮﺩ
ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺗﻮ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻮﻧﺪ................ﻧﻪ ﻓﺎﺭﻍ ﺍﺯ
ﺗﻮ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻮﻧﺪ
ﻫﺠﻮﻡ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻦ...............ﻫﻢ
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ
ﺭﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﺑﺎ ﺗﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ....................ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﻣﯿﭙﺮﺳﻢ ﺑﮕﻮ
ﺑﻦ ﺑﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺸﻖ ﺭﻭ ﺑﺒﯿﻦ..............ﻫﻢ
ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ ﺭﻭﺑﻪ ﺭﻭ
ﺭﺍﻩ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺗﻮ ﮐﺠﺎﺳﺖ......................ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ
ﻣﯿﭙﺮﺳﻢ ﺑﮕﻮ
ﺗﻮ ﺑﺎﻝ ﺑﺴﺘﻪ ﯼ ﻣﻨﯽ.......................ﻣﻦ ﺗﺮﺱ
ﭘﺮﻭﺍﺯ ﺗﻮ ﺍﻡ
ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺯﺍﺩﯼ ﻋﺸﻖ..........................ﺍﺯ ﺍﯾﻦ
قفس من چه کنم.
__My-Yahoo-ID__
[Y!iD]:
[Y!iD]:
[Y!iD]:
ﻫﯿﭻ ﮔﺎﻩ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﻣﺴﭙﺎﺭ،ﮐﻪ
ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ
ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﺳﺖ. .
ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﻧﺎ ﺍﻣﯿﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﺩﻟﺖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺴﭙﺎﺭ
ﮐﻪ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺍﻣﯿﺪ ﺍﺳﺖ. .
ﻫﻮﺍ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯿﺒﺎﺭﯾﺪ...ﮐﻮﺩﮐﯽ
ﺁﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﯾﺎ،ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻦ،ﻫﻤﻪ ﭼﯽ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ....
ﺁﻫﺴﺘﻪ ﮔﻔﺖ:ﺧﺪﺍﯾﺎ،ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻦ،ﻫﻤﻪ ﭼﯽ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﯿﺸﻪ....
ﺷﺐﯾﻠﺪﺍﺳﺖ؛ ﺷﺒﻰﮐﻪ ﺩﺭﺁﻥ ﺍﻧﺎﺭﻣﺤﺒﺖ ﺩﺍﻧﻪ
ﻣﻰﺷﻮﺩﻭﺳﺮﺧﻰﻋﺸﻖﻭﻋﺎﻃﻔﻪ،ﻧﺜﺎﺭ
ﮐﺎﺳﻪﻫﺎﻯﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﻮﻕﻣﺎ؛ ﺷﺒﻰﮐﻪ ﺩﺍﻏﻰ
ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﻯﺯﯾﺒﺎﻯﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻫﺎﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻥ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﻭﺝ ﻣﻰ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ.شب یلدا مبارک
ﻣﻰﺷﻮﺩﻭﺳﺮﺧﻰﻋﺸﻖﻭﻋﺎﻃﻔﻪ،ﻧﺜﺎﺭ
ﮐﺎﺳﻪﻫﺎﻯﻟﺒﺮﯾﺰ ﺍﺯﺷﻮﻕﻣﺎ؛ ﺷﺒﻰﮐﻪ ﺩﺍﻏﻰ
ﻧﮕﺎﻩﻫﺎﻯﺯﯾﺒﺎﻯﺑﺰﺭﮒﺗﺮﻫﺎﺩﺭﭼﺸﻤﺎﻥ
ﮐﻮﺩﮐﺎﻥ ﺍﻭﺝ ﻣﻰ ﮔﯿﺮﺩ ﻭ ﺑﺎﻻ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ.شب یلدا مبارک
.
ﺩﺭﺣﻀﻮﺭﺧﺎﺭﻫﺎﻫﻢﻣﯿﺸﻮﺩﯾﮏﯾﺎﺱﺑﻮﺩ،
ﺩﺭ ﻫﯿﺎﻫﻮﯼ ﻣﺘﺮﺳﮑﻬﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩ
ﻣﯿﺸﻮﺩﺣﺘﯽﺑﺮﺍﯼﺩﯾﺪﻥﭘﺮﻭﺍﻧﻪﻫﺎ،ﺷﯿﺸﻪ
ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺕ ﯾﮏ ﻣﺘﺮﻭﮐﻪ ﺭﺍ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳﺖﺩﺭﺩﺳﺖﭘﺮﻧﺪﻩ،ﺑﺎﻝﺩﺭﺑﺎﻝ،ﻧﺴﯿﻢ
ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﺮﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺸﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺱ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵﻣﯿﺸﺪﺣﺮﻓﯽﺍﺯ"ﮐﺎﺵﻣﯿﺸﺪ"ﻫﻢ
ﻧﺒﻮﺩ،ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮﺩﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩﻭﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩﻭ
ﯾﺎﺱ
ﺩﺭﺣﻀﻮﺭﺧﺎﺭﻫﺎﻫﻢﻣﯿﺸﻮﺩﯾﮏﯾﺎﺱﺑﻮﺩ،
ﺩﺭ ﻫﯿﺎﻫﻮﯼ ﻣﺘﺮﺳﮑﻬﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩ
ﻣﯿﺸﻮﺩﺣﺘﯽﺑﺮﺍﯼﺩﯾﺪﻥﭘﺮﻭﺍﻧﻪﻫﺎ،ﺷﯿﺸﻪ
ﻫﺎﯼ ﻣﺎﺕ ﯾﮏ ﻣﺘﺮﻭﮐﻪ ﺭﺍ ﺍﻟﻤﺎﺱ ﺑﻮﺩ
ﺩﺳﺖﺩﺭﺩﺳﺖﭘﺮﻧﺪﻩ،ﺑﺎﻝﺩﺭﺑﺎﻝ،ﻧﺴﯿﻢ
ﺳﺎﻗﻪ ﻫﺎﯼ ﻫﺮﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﯿﺸﻪ ﺭﺍ ﺩﺍﺱ ﺑﻮﺩ
ﮐﺎﺵﻣﯿﺸﺪﺣﺮﻓﯽﺍﺯ"ﮐﺎﺵﻣﯿﺸﺪ"ﻫﻢ
ﻧﺒﻮﺩ،ﻫﺮﭼﻪ ﺑﻮﺩﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩﻭﻋﺸﻖ ﺑﻮﺩﻭ
ﯾﺎﺱ
bavar nakon tanhaei@ ra
....................##....................
hendevaney royahayetan shirin
anar movafaghiy@hayetan por daneh
pesteye khateratetan khandan
gheseye zendegitan khosh & omretan chon yalda boland
baad
**yalda pishapish mobarak**
....................##....................
hendevaney royahayetan shirin
anar movafaghiy@hayetan por daneh
pesteye khateratetan khandan
gheseye zendegitan khosh & omretan chon yalda boland
baad
**yalda pishapish mobarak**
_.._ﮔﺎﻩ ﯾﮏ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﻋﻤﯿﻖ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ
ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮔﺎﻩ ﯾﮏ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺩﺳﺖ
ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮔﺎﻩ
ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻧﭽﻨﺎﻥ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎﻥ
ﺭﻫﺎﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮔﺎﻩ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ﺍﻧﻘﺪﺭ
ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ
ﮐﻨﯿﻢ_*._
ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮔﺎﻩ ﯾﮏ ﻧﻐﻤﻪ ﺍﻧﻘﺪﺭ ﺩﺳﺖ
ﻧﯿﺎﻓﺘﻨﯽ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ﮔﺎﻩ
ﯾﮏ ﻧﮕﺎﻩ ﺍﻧﭽﻨﺎﻥ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﭼﺸﻤﺎﻧﻤﺎﻥ
ﺭﻫﺎﯾﺶ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ ﮔﺎﻩ ﯾﮏ ﻋﺸﻖ ﺍﻧﻘﺪﺭ
ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﻧﻤﯽ
ﮐﻨﯿﻢ_*._
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺳﺒﻮﻫﺎﻣﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺎﻣﺎﻥ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻭﺭﺩﻳﮑﺶ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ
ﻫﺮ ﺳﻮ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﻱ
ﺯﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺪﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻔﻦ ﺑﺎﺷﺪ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﺑﺎﺫﺭﻫﺎ ﺭﻩ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ
ﺍﻱ ﻭﺍﻱ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻧﻢ ﮔﻠﻬﺎﻱ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻨﺪ
ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﺳﺒﻮﻫﺎﻣﺎﻥ ﺧﻮﻥ ﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺎﻣﺎﻥ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻭ ﻓﻐﺎﻥ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻭﺭﺩﻳﮑﺶ ﻣﻴﺨﺎﻧﻪ
ﻫﺮ ﺳﻮ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻱ ﺻﺪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻣﻲ ﺳﺎﺯﻱ
ﺯﺁﻧﻬﺎ ﮐﻪ ﺳﻔﺮ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺩﻟﺸﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﺗﺎ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺑﺪﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﻳﻦ ﺟﺎﻣﻪ ﮐﻔﻦ ﺑﺎﺷﺪ
ﻓﺮﻳﺎﺩ ﺍﺑﺎﺫﺭﻫﺎ ﺭﻩ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺑﻴﮕﺎﻧﻪ
ﺍﻱ ﻭﺍﻱ ﮐﻪ ﻳﺎﺭﺍﻧﻢ ﮔﻠﻬﺎﻱ ﺑﻬﺎﺭﺍﻧﻨﺪ
ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
ﻳﺎﺭﺍﻥ ﭼﻪ ﻏﺮﻳﺒﺎﻧﻪ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺧﺎﻧﻪ
ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺷﻤﻊ ﻣﺎ ﻫﻢ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ
