English
fatteme guestbook (872) Sign guestbook
ﺗﻨﻬﺎ ﺭﺍﻩ ﮐﺸﻒ ﻣﻤﮑﻦ ﻫﺎ،ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﻭﺭﺍﯼ ﻏﯿﺮ ﻣﻤﮑﻦ ﻫﺎ ﺍﺳﺖ )ﺁﺭﺗﻮﺭ ﮐﻼﺭﮎ( ﺑﺮﺍﯼ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺪﺍﻧﻢ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﭘﯿﺮﯼ ﺩﺍﺷﺘﻢ،ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﭘﺎ ﮐﺮﺩﻥ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ،ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺑﻪ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺩﺍﺭﻡ.... ﮊﻭﺑﺮﺕ *ﺩﻭﺳﺖ ﺗﻮ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺎﻩ ﮐﻠﻤﻪ ﺣﻖ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﻨﯿﺪ،ﺧﺸﻤﻨﺎﮎ ﻧﺸﻮﺩ* ﻣﻌﺒﻮﺩﺍ.... ﺑﻪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﯼ ﺁﮔﺎﻫﻢ ﮐﻦ ﺗﺎ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﺁﻧﭽﻪ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻧﺎ ﺁﺭﺍﻣﻢ ﻧﮑﻨﺪ* ﺑﺴﺎﻥ ﺭﻭﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺸﯿﺐ ﺩﺭﻩ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﺪ ﺭﻭﻧﺪﻩ ﺑﺎﺵ ﺍﻣﯿﺪ* ﻣﺘﺮﺳﮏ ﻋﺮﻭﺳﮏ ﺯﺷﺘﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺰﺭﻋﻪ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﺁﺩﻣﯽ ﻣﺘﺮﺳﮏ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﺎﻧﺪ* ﺩﻭﺳﺘﯽ ﮐﻼﻡ ﺯﯾﺒﺎﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺲ ﺩﺭﮐﺶ ﮐﺮﺩ،ﺗﺮﮐﺶ نکرد
خداي من! خواندمت پاسخم گفتي از تو خواستم عطايم كردي به سوي تو آمدم آغوش رحمت گشودي به تو تكيه كردم نجاتم دادي، به تو پناه آوردم حمايتم كردي خدايا! از خيمه‌گاه رحمتت بيرونمان مكن از آستان مهرت نوميدان مساز آرزوها و انتظارهايمان را به حرمان مكشان از درگاه خويشت ما را مران اي خدا مهربان! بر من روزي حلالت را وسعت بخش و جسم و دينم را سلامت بدار و خوف و وحشتم را به آرامش و انست مبدل كن و از آتش جهنم رهايم ساز عید قربان مبارک
ﺧﺪﺍﯾﺎﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﺍﻣﺮﻭﺯﻣﺎﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺩﺍ ﮐﻨﺎﺭﺑﮕﺬﺍﺭ.ﻧﮕﺎﻫﯽ،ﯾﺎﺩﯼ،ﺗﺼﻮﯾﺮﯼ،ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﯼﺑﺮﺍﯼ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺧﻮﺍﻫﯿﻢ ﮐﺮﺩﺭﻭﺯﯼ ﭼﻘﺪﺭﻋﺎﺷﻖﺑﻮﺩﯾﻢ
">http://dl9.glitter-graphics.net/pub/931/931969uff1tkqupr.gif" border="0"/>Sakura
ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﺮ ﻧﻤﻮﺩ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ ﺩﺭ ﺭﮔﻬﺎﯼ ﻋﻤﺮ ٬ ﻏﻨﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﺯ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﭘﺮ ﭘﺮ ﻧﻤﻮﺩ ٬ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻭﺩ ﯾﮏ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻫﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ ﮐﺸﺖ ﻭ ﺳﻮﺧﺖ ٬ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﺎﻧﺪ ٬ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺑﯽ ﻧﻐﻤﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪ ٬ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﺮﺩﯼ ﯾﮏ ﺁﻩ ﻧﯿﺰ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺗﻠﺦ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺎﺯﻩ ﮐﺮﺩ ٬ ﺑﺎ ﺷﻤﺎﺭﺷﻬﺎﯼ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺭﻧﺠﻬﺎﯼ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺮﺩ ٬ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﻗﻬﺮ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺟﺎﻣﻬﺎﯼ ﺯﻫﺮ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺗﻠﺨﯽ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻫﺴﺖ ﻭ ﮐﻮﻩ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺗﮏ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﺭﺩ ﻫﺴﺖ ﻭ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺍﻧﺒﻮﻩ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﯽ ﻣﻄﻠﻖ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺁﺭﺍﻡ ﺧﻔﺖ ٬ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻧﺪﺭ ﻣﺎﻭﺭﺍﯼ ﭘﻨﺠﺮﻩ ٬ ﺳﺎﻟﻬﺎﯼ ﺭﻓﺘﻪ ﻣﺪﻓﻮﻥ ﮔﺸﺘﻪ ﺍﻧﺪ ٬ ﺁﺭﺯﻭﺋﯽ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﻋﺸﻖ ﯾﺎﺭﯼ ﻧﯿﺴﺖ ٬ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﻮﺩ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺁﯾﺎ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻥ ﺭﻭﺯ ﺯﺍ ﻫﻢ ﺷﺎﻡ ﮐﺮﺩ ٬ ﻣﺎﻧﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺒﯽ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﻭ ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺪ ﻧﺎﻡ ﮐﺮﺩ!؟٬ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ ٬ ﺑﯽ ﺗﻮ ﺩﯾﺪﻡ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ٬ ﺍﯾﻦ ﻣﻨﻢ ﺗﻨﻬﺎ ٬ ﺗﻨﯽ ﻭ ﺭﻭﺡ ﺧﻮﯾﺶ ٬ ﺁﻥ ﺗﻦ ﻭ ﺭﻭﺣﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﺯﺭﺩﻣﺶ ٬ ﮐﺰ ﺗﻦ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﻤﺎﻧﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎﺋﯽ ﺟﺪﺍ ٬ ﺍﺯ ﺗﻨﯽ ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﮔﺮﻡ ﻭ ﺁﺷﻨﺎ ٬ ﺩﯾﺪﻡ ﺁﺭﯼ ﻫﺮ ﺗﻨﯽ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ ﺩﺭ ﺑُﻌﺪ ﺯﻣﺎﻥ ٬ ﺩﺭ ﺟﻬﺎﻥ ٬ ﺑﺎﻭﺭﻡ ﺷﺪ ﻫﺮ ﺗﻨﯽ ﺭﺍ ﺭﻭﺡ ﻭ ﻗﻠﺐ ﺩﯾﮕﺮﯾﺴﺖ٬ ﻗﺼﻪ ﭘﻮﭼﯽ ﺍﺳﺖ ﯾﮏ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺩﻭ ﺗﻦ٬ ﻣﻦ ﻧﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﺗﻮ ٬ ﺩﺭﯾﻐﺎ ٬ ﻧﻪ ﺗﻮ ﻣﻦ!ﻭﺍﯼ ﺑﺮ ﻣﻦ٬ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺍﻡ ٬ ﮐﻪ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﺎﻭﺭ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﺨﺖ٬ ﺭﺷﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺑﺎ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﺍﺯ ﻫﻢ ﮔﺴﯿﺨﺖ ٬ ﺁﻧﭽﻪ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺯﻝ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﮔﻔﺖ ٬ ﻋﺎﻗﺒﺖ ﺑﺮ ﺑﺎﺩ ﺭﻓﺖ ٬ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻋﺸﻖ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺭﻓﺖ. "ﻫﻤﺎ ﻣﯿﺮ ﺍﻓﺸﺎﺭ"
BEGIN YOUR DAY WITH LOOKING AT THE MIRROR AND TELL YOURSELF:TODAY I AM GOING TO DO EVERY THING IN THE BEST POSSIBLE MANNER AND DO IT THERE AFTER
ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻧﻢ،ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﯾﯽ ﻧﻪ ﺑﯽ ﻣﺎﯾﯽ!ﺯ ﮐﺎﺭﺕ ﺣﺮﺗﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺟﻤﻌﯽ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﮔﻬﯽ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ ﮔﻠﺮﯾﺰﯼﻣﮕﺮ ﺍﯼ ﻏﻨﭽﻪ ﮔﻠﺰﺍﺭﯼ؟ﮔﻬﯽ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﻪ ﻟﺒﺮﯾﺰﯼ ﻣﮕﺮ ﺍﯼ ﻣﺎﻩ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽﭼﻪ ﻣﯿﮑﻮﺷﯽ ﺑﻪ ﻃﻨﺎﺯﯼ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺍﺑﺮﻭ ﮔﺮﻩﺑﻨﺪﯼ؟ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎﻟﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﺸﯿﻨﯽ ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻤﻊ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽﺩﺭﻭﻥ ﭘﯿﺮﻫﻦ ﺩﺍﺭﯼ ﺗﻨﯽ ﺍﺯ ﺁﺭﺯﻭ ﺧﻮﺷﺘﺮﭼﺮﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﮐﻨﯽ ﺍﯼ ﺟﺎﻥ؟ ﺑﻬﺸﺖ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﯾﯽﮔﻬﯽ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻫﻤﺂﻏﻮﺷﯽ ﮔﻬﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﯾﺰﺍﻧﯽﺑﺪﯾﻦ ﺍﻓﺴﻮﻧﮕﺮﯼ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﭼﻮﻥ ﻧﻘﺶﺭﻭﯾﺎﯾﯽﻟﺒﺖ ﮔﺮ ﭘﯽ ﺳﺨﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻧﮕﺎﻫﺖ ﺻﺪ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺍﺭﺩﺑﺪﯾﻦ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺩﯾﺪﻥ ﻫﺎ ﻧﻪ ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﻧﻪﮔﻮﯾﺎﯾﯽﮔﻬﯽ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻩ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﭘﺮﯾﺰﺍﺩﯼ ﭘﺮﯾﺮﻭﯾﯽﮔﻬﯽ ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﻫﻮﯾﺪﺍﯾﯽ ﻓﺮﺡ ﺑﺨﺸﯽ ﻓﺮﯾﺒﺎﯾﯽﺑﻪ ﺭﺥ ﮔﯿﺴﻮ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺰﯼ ﮐﻪ ﺩﻟﻬﺎﺭﺍ ﺑﺮﺍﻧﮕﯿﺰﯼﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺯﯾﮕﺮﯼ ﺑﮕﺬﺭ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺻﻮﺭﺕ ﺩﻻﺭﺍﯾﯽﭼﺮﺍ ﺯﻟﻒ ﺳﯿﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﺣﺠﺎﺏ ﭼﻬﺮﻩ ﻣﯿﺴﺎﺯﯼ؟ﺗﻮ ﻣﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺩﻝ ﺷﺒﻬﺎ ﻧﻪ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻧﻪ ﭘﯿﺪﺍﯾﯽﺯﺑﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﻢ ﻧﻪ ﺑﯽ ﺷﻮﻗﯽ ﻧﻪ ﻣﺸﺘﺎﻗﯽﻧﮕﺎﻫﺖ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻧﻢ ﻧﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﯾﯽ ﻧﻪ ﺑﯽ ﻣﺎﯾﯽ
*ﻓﺮﻭﻍ ﻓﺮﺧﺰاﺩ* ﭘﺸﺖ ﺷﻴﺸﻪ ﺑﺮﻑ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ ﭘﺸﺖ ﺷﻴﺸﻪ ﺑﺮﻑ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ ﺩﺭ ﺳﻜﻮﺕ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻡ ﺩﺳﺘﻲ ﺩﺍﻧﻪ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﻣﻴﻜﺎﺭﺩ ﻣﻮ ﺳﭙﻴﺪ ﺁﺧﺮ ﺷﺪﻱ ﺍﻱ ﺑﺮﻑ ﺗﺎ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﭼﻨﻴﻦ ﺩﻳﺪﻱ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﺑﺎﺭﻳﺪﻱ...ﺍﻱ ﺍﻓﺴﻮﺱ ﺑﺮ ﺳﺮ ﮔﻮﺭﻡ ﻧﺒﺎﺭﻳﺪﻱ ﭼﻮﻥ ﻧﻬﺎﻟﻲ ﺳﺴﺖ ﻣﻴﻠﺮﺯﺩ ﺭﻭﺣﻢ ﺍﺯ ﺳﺮﻣﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﻴﺨﺰﺩ ﺩﺭ ﻇﻠﻤﺖ ﻗﻠﺒﻢ ﻭﺣﺸﺖ ﺩﻧﻴﺎﻱ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﺩﻳﮕﺮﻡ ﮔﺮﻣﻲ ﻧﻤﻲ ﺑﺨﺸﻲ ﻋﺸﻖ ﺍﻱ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻳﺦ ﺑﺴﺘﻪ ﺳﻴﻨﻪ ﺍﻡ ﺻﺤﺮﺍﻱ ﻧﻮﻣﻴﺪﻳﺴﺖ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ‚ﺍﺯ ﻋﺸﻖ ﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ
ﺧﺎﻧﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﻛﺠﺎﺳﺖ؟/ﺩﺭ ﻓﻠﻖ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﺳﻮﺍﺭ/ﺁﺳﻤﺎﻥ ﻣﻜﺜﻰ ﻛﺮﺩ/ﺭﻫﮕﺬﺭ ﺷﺎﺧﻪ ﻧﻮﺭﻯ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻟﺐ ﺩﺍﺷﺖ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﻜﻰ ﺷﻦ ﻫﺎ ﺑﺨﺸﻴد!
ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺑﺎ ﺍﺷﮏ ﻭ ﺁﻩ ﺩﺭ ﺷﺒﯽ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻭﺳﯿﺎﻩ ﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﻢ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺍﺯ ﺭﻭﯼ ﺩﺭﺩ ﺗﺎ ﺑﺪﺍﻧﯽ ﺩﻭﺭﯾﺖ ﺑﺎ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﺮﺩ
ﺳﻮﺯﺩ ﻣﺮﺍ،ﺳﺎﺯﺩ ﻣﺮﺍ ﺳﺎﻗﯽﺑﺪﻩ ﭘﯿﻤﺎﻧﻪ ﺍﯼ،ﺯﺁﻥ ﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﯽﺧﻮﯾﺸﻢ ﮐﻨﺪ ﺑﺮ ﺣﺴﻦِ ﺷﻮﺭﺍﻧﮕﯿﺰﺗﻮ،ﻋﺎﺷﻖ ﺗﺮ ﺍﺯ ﭘﯿﺸﻢ ﮐﻨﺪ ﺯﺍﻥﻣﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﯼ ﻏﻢ،ﺑﺎﺭﺩ ﻓﺮﻭﻍﺻﺒﺤﺪﻡ ﻏﺎﻓﻞ ﮐﻨﺪ ﺍﺯ ﺑﯿﺶ ﻭﮐﻢ،ﻓﺎﺭﻍ ﺯ ﺗﺸﻮﯾﺸﻢ ﮐﻨﺪ ﻧﻮﺭ ﺳﺤﺮﮔﺎﻫﯽ ﺩﻫﺪ،ﻓﯿﻀﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯽ ﺩﻫﺪ ﺑﺎ ﻣﺴﮑﻨﺖ ﺷﺎﻫﯽﺩﻫﺪ،ﺳﻠﻄﺎﻥ ﺩﺭﻭﯾﺸﻢ ﮐﻨﺪ ﺳﻮﺯﺩﻣﺮﺍ ﺳﺎﺯﺩ ﻣﺮﺍ،ﺩﺭ ﺁﺗﺶ ﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﻣﺮﺍﻭﺍﺯ ﻣﻦ ﺭﻫﺎ ﺳﺎﺯﺩ ﻣﺮﺍ،ﺑﯿﮕﺎﻧﻪ ﺍﺯﺧﻮﯾﺸﻢ ﮐﻨﺪ ﺑﺴﺘﺎﻧﺪ ﺍﯼ ﺳﺮﻭﺳﻬﯽ،ﺳﻮﺩﺍﯼ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﺭﻫﯽﯾﻐﻤﺎ ﮐﻨﺪ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺭﺍ،ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺑﺪﺍﻧﺪﯾﺸﻢﮐﻨﺪ*******
حکایت آن مرد را شنیده ای؟ که نزد طبیب رفت، و از غم بزرگی که در دل داشت گفت؟ طبیب گفت: به میدان شهر برو، آن جا دلقکی هست، آن قدر می خنداندت تا غمت از یادت برود. مرد لبخند تلخی زد و گفت: من همان دلقکم!
ﺧﺪﺍﻳﺎ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺪ ﮐﻨﻢ ﺗﻮﺭﺍ ﺑﻨﺪﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺑﺴﻴﺎﺭﺍﺳﺖ ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻧﮑﻨﻲ ﻣﺮﺍ ﺧﺪﺍﻳﻲﺩﻳﮕﺮ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟؟؟؟
